Domowe instalacje antenowe

Myśląc o wykonaniu domowej instalacji antenowej należy wziąć pod uwagę:
  • teraźniejsze i przyszłe wymagania odbiorcy - na tym etapie należy wziąć pod uwagę wykorzystanie wszystkich możliwych źródeł i typów sygnału tj.: analogowe, cyfrowe, satelitarne, DVB-T, płatne telewizje, internet, telewizji dozorowej (monitoring), wideodomofonu, kina domowego itd. Nawet jeśli w chwili wykonywania instalacji odbiorca nie ma potrzeby korzystania z danego typu sygnału, w bliższej lub dalszej przyszłości może się to okazać konieczne.
  • niezawodność - wykorzystanie do budowy instalacji materiałów wysokiej jakości eliminuje późniejsze niejednokrotnie wyższe koszty konserwacji lub napraw.
  • funkcjonalność - instalacja musi być wykonana w sposób umożliwiający wygodne korzystanie - dla przykładu na etapie wykończenia lokalu mieszkalnego należy tak skonstruować sieć, by nawet jeśli w danej chwili w określonym pomieszczeniu nie jest wykorzystywane gniazdo sygnału, możliwe było korzystanie z niego w przyszłości.
  • Możliwość rozbudowy instalacji w przyszłości ze względu na sprostanie np. zmianom w obrębie technologii nadawania i odbioru sygnału, standardów audio/video itp. Sam szkielet powinien być uniwersalny i służyć przez wiele lat, ale powinien dawać możliwość podłączania nowocześniejszych urządzeń bez większej ingerencji w jego strukturę.


Elementy instalacji:

1. ANTENA
  • Anteny telewizyjne - Do odbioru analogowych sygnałów naziemnych służą anteny o zakresie UKF-FM (radio), VHF (z reguły program 1 TVP) i UHF, np. anteny typu Yagi-Uda. Cyfryzacja w Polsce powoduje wzrost zainteresowania antenami DVB-T, które sprawdzają się w warukach utrudnionego odbioru sygnału z nadajnika.
  • Anteny radiowe - najlepiej posiadające opcję odbioru sygnałów w polaryzacji pionowej (V) i poziomej (H).
  • Anteny satelitarne - najbardziej popularne czasze, zwane potocznie "talerzem" (od angielskiego "dish") to czasze offsetowe i paraboliczne. Sygnał, który dociera do czaszy satelitarnej wysyłany jest z transponderów znajdujących się bardzo daleko od ziemi na orbicie geostacjonarnej, która znajduje się około 35.786 kilometrów ponad równikiem. Z tej powodu wynika potrzeba stosowania takiego typu anten, aby umożliwić odbiór dobrego obrazu i niezakłóconego dźwięku. Najczęściej stosowane czasze mają średnice od 60 do 120 cm, przy czym na zachodzie Polski sygnał jest mocniejszy, niż na wschodzie. Do odbioru sygnału najpopularniejszych kanałów w Polsce z satelitów HOTBIRD (wszystkie polskie platformy płatnej telewizji) i ASTRA wystarczy antena o przekątnej 85 cm. Dobór średnicy, co bezpośrednio przekłada się na zysk anteny, jest uwarunkowany miejscem jej instalacji oraz odległością pozycji pożądanego satelity. Zysk anteny zależy również od kilku innych czynników m.in. powierzchni samej czaszy, która jest podatna na wgniecenia podczas transportu lub montażu ale również podatna na korozyjne działanie warunków atmosferycznych, nieprawidłowy montaż samej anteny oraz konwertera. Obecnie najpopularniejsze są anteny offsetowe, które wyparły niemal całkowicie czasze paraboliczne, a to dzięki ukształtowaniu tej anteny. Jej spłaszczenie w większości przypadków eliminuje problem gromadzenia opadów - śniegu, kurzu, wody - a więc zakłóceń w odbiorze sygnału. Dodatkowo konwerter umieszczony w dolnej części czaszy nie przesłania wiązki z satelity. Czasza offsetowa jest stosunkowo lekka i łatwa w montażu nawet w trudniej usytuowanych miejscach.

    Anteny offsetowe wykonane są z różnych materiałów i dlatego różnia się cenowo:
    • najtańsze - wykonane z blachy stalowej, najczęściej powleczonej miedzią, cynkiem lub tworzywem sztucznym. Ich wadą jest ciężar i podatność na korozje.
    • droższe - wykonane z blachy aluminiowej, mają lżejszą konstrukcję i są bardziej odporne na korozję.
    • najdroższe - wykonane z tworzywa sztucznego - prawie całkowicie odporne na korozję. Jakość zależna od użytego materiału.
    • poza materiałami wymienionymi powyżej do produkcji anten używa się również stopów metali, np. żeliwa, dzięki czemu takie czasze są długowieczne i mają dobre parametry.
2. PRZEWÓD KONCENTRYCZNY

Do budowy instalacji antenowych należy stosować wysokiej jakości przewody koncentryczne o impedancji 75 Ω. Ich zaletą jest niskie tłumienie sygnału do częstotliwości 2400 MHz, wysokie ekranowanie, stabilność parametrów oraz dłuższa żywotność. Należy pamiętać, że z reguły przewód znajduje się pod tynkiem oraz na zewnątrz budynku, a wybór przewodu niskiej klasy i wątpliwej jakości może wiązać się z koniecznością jego wymiany już nawet po 3 latach. Najczęściej przewód układany jest w strukturze gwiazdy - przewody rozchodzą się od jednego punktu centralnego do poszczególnych gniazd (pomieszczeń). Dobrym posunięciem jest możliwość wprowadzenia sygnału do budynku od strony dachu (sygnał satelitarny, TV naziemnej) oraz od strony piwnicy (sygnał telewizji kablowej).

3. KONWERTER SATELITARNY

Jest elementem wymiennym mocowanym na czaszy satelitarnej. LNB (skrót od: Low Noise Block); Do konwertera dociera skoncentrowany (skupiony) sygnał z lustra anteny. W konwerterze następuje wzmocnienie i transformacja odebranej częstotliwości na nową, tak zwaną pierwszą częstotliwość satelitarną pośrednią, w zakresie 950-2150 MHz, który przesyła kablem współosiowym do tunera.

Satelitarne sygnały telewizyjne i radiowe emitowane są w 4 polaryzacjach:
  • pionowej (V),
  • poziomej (H),
  • lewoskrętnej (L),
  • prawoskrętnej (R).
Uniwersalny konwerter do odbioru obu pasm częstotliwości (Low Band i High Band) musi być wyposażony w przełącznik sterowany sygnałem 22 kHz.

Typy konwenterów:
  • Single - Pojedynczy konwerter uniwersalny z jednym wyjściem do podłączenia jednego odbiornika satelitarnego.
  • Twin - W uproszczeniu są to dwa pojedyncze konwertery w jednej obudowie z dwoma wyjściami do podłączenia dwóch niezależnych odbiorników satelitarnych lub jednego odbiornika PVR z dwoma głowicami (jeśli chcemy nagrywać inną audycję, niż oglądana).
  • Quad - konwerter uniwersalny z czterema wyjsciami, do podłączenia czterech niezależnych odbiorników satelitarnych lub dwóch odbiorników PVR z dwoma głowicami (jeśli chcemy nagrywać inną audycję, niż oglądana).
  • Quattro - konwerter posiadający 4 wyjścia, na które przesyłane są rozdzielone polaryzacje i pasma z satelity (pozioma (H) - dolne pasmo; pozioma (H) - górne pasmo; pionowa (V) - dolne pasmo; pionowa (V) - górne pasmo); konwerter w połączeniu z multiswitchem stosuje się w instalacjach zbiorczych i sieciach kablowych.
  • Octo - Konwerter przeznaczony do instalacji zbiorczej telewizji satelitarnej z jednej anteny. Urządzenie eliminuje konieczność stosowania multiswitchy. Do konwertera można podłączyć osiem niezależnych tunerów satelitarnych (lub 4 odbiorniki PVR).
  • Monoblock Single - jest to konwerter uniwersalny z dwoma promiennikami na dwa satelity (np. Hotbird i Astra ) - o ustalonym rozstawie np. 6° lub 3° ; upraszczając konwerter monoblok to dwa konwertery pojedyncze z przełącznikiem DiSEqC* 2.0 w jednej obudowie; Monoblock single posiada jedno wyjscie do podłączenia jednego odbiornika satelitarnego.
  • Monoblock Twin - posiada dwa wyjscia do podłączenia dwóch odbiorników satelitarnych.
  • Monoblock Quad - posiada cztery wyjscia do podłączenia czterech odbiorników satelitarnych
    *DiSEqC 2.0 - protokół komunikacyjny opracowany przez Eutelsata i pozwalający na przełączanie pomiędzy źródłami sygnału telewizyjnego, czy sterowanie anteną. Skrót pochodzi od Digital Satellite Equipment Control i oznacza "cyfrowe sterowanie sprzętem satelitarnym", ew. "sterowanie cyfrowym sprzętem satelitarnym". Umożliwia tunerom telewizji satelitarnej przełączanie się pomiędzy różnymi konwerterami satelitarnymi (LNB) lub antenami za pomocą sygnału przesyłanego przewodem RF do przełącznika.

4. WZMACNIACZ ANTENOWY, SATELITARNY

Wzmacniacze służą do wzmocnienia przesyłanego sygnału zwłaszcza, gdy stosowane odcinki przewodów są na długich dystansach. Istnieją wzmacniacze masztowe - instalowane jak wskazuje nazwa na maszcie w pobliżu anteny oraz budynkowe - instalowane najczęściej na strychu.

5. ZWROTNICA, SUMATOR

W prostych instalacjach TV/SAT służą do sumowania sygnału satelitarnego i z anteny naziemnej i dalszą dystrybucję sygnału jednym przewodem.

6. MULTISWITCH

Służy do rozdzielenia sygnałów z jednego lub wielu satelitów i dystrybucji dla wielu niezależnych odbiorców oraz do łączenia sygnałów satelitarnych i telewizji naziemnej. Używany w instalacjach SMATV, CATV. Najczęściej stosowana symbolika w nazewnictwie to liczba wejść/wyjść np. 5/8. Często stosowany z konwerterem typu Quatro.

7. GNIAZDO ABONENCKIE

Najbardziej optymalne są gniazda RTV/SAT do tunera radiowego, do odbiornika telewizji naziemnej, do tunera telewizji satelitarnej oraz multimedialne - z wyjściem internetowym. Istnieją dwa typy gniazd: natynkowe i podtynkowe.

Poziomy sygnałów w gniazdach abonenckich:

 Poziom (dbμV) 

 analogowy cyfrowy
 VHF 
 UHF 
FM  DVB-T 
 DVB-S 
Minimalny 57 57  40/50 
49 47
Maksymalny 80 80 70 85 77

 

8. POZOSTAŁE AKCESORIA

Uchwyty, maszty, obejmy kominowe, złącza, śruby montażowe, szafki montażowe, osłony.

Poza tymi podstawowymi elementami instalacji antenowej istnieje wiele urządzeń dla odbiorcy końcowego, których celem jest wysoka jakość odbieranego sygnału,rozbudowa istniejącego systemu, zabezpieczenie przed przepięciami i zakłóceniami, przesyłanie bezprzewodowe sygnału i wiele innych:

  • odbiorniki satelitarne i do odbioru DVB-T
  • rozgałęźniki i odgałęźniki
  • zabezpieczenia przeciwprzepieciowe (chroniące urządzenia przed wyładowaniami atmosferycznymi)
  • filtry GSM - eliminujące zakłócenia z nadajników GSM
  • video-sendery - bezprzewodowa transmisja audio/video
  • rozdzielacze sygnału - tzw. Cardsplittery
  • przedłużacze pilota


Powiązane treści:

Wydrukuj